G1961

epi-meno

< 1909 + 3306 , (w. daran-bleiben);
Vb. (18)
I.) bleiben bei...
1) dableiben; an einem Ort bleiben.
2Mo 12,39; Apg 10,48; 21,4.10; 28,12.14; 1Kor 16,7.8; Gal 1,18; Phil
1,24;
2) übertr.: dabeibleiben, verharren bei...; nicht ablassen; fortfahren.
Joh 8,7; Apg 12,16; ua.